İpin Ucunda
Kelimelerin, afaki bir yılgınlığı
Korkunç bir gerçekliğe dönüştürüyor
Görünen tek imge terkedişiydi bu gerçekliğin
Hangi ipe assak kendimizi kopuyor
Bize ait değilmiş gibi görünen yaralar
Alacakaranlığa mahkum ediyor
Tükenmişliğin sınırı
Bir adım ötede duruyor
Ruhumda bir nehir gizliymiş
Boğulurken fark ediyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder