Worshiper

Kayboldum
Düşen renk gibi
Kısa ömürlü gerçek
Yağmura benzer bir müzik notası gibi
Elbise askısına kendini asmış bir nüdist
Zihnimin çarpık alegorisi

Ben, düşler ve anlamdan geri kalanım
Şirke olan tavrımdandır Tanrı'ya karşı çıkışım 

İki tereddüt arasındaki uzaklık, yakınlık birdi
Kadere uyum sağlamaya yazgılıydı içimdeki

Nesnel bir kesin noktada duran saf aklın belleğe ihtiyacı yoktur 
Düşünce eylemin bozulmamış açık ifadelerinde gelişir

Ve eski benliklerimiz ulanır günahın solgun kuru parçalarana
Çünkü dünyanın yüzeyinde bir öz gibi titreyen sonsuz karanlığı kaldırdım

Yarın ağırlığı olmadan uyur yanılsamaya dönüşen bir kurgu
Yok belirli bir derinlik içinde, korku parlaklığının ardına gizlenmiş ulviyetin