Kim

Sen kim/ne sin?
Sakın cevap vermeye kalkma

sakın.
Sus, bırak bulutlar gelsin, geçsin

yağmurlarını bırakacaklarsa,

aralanacaklarsa, bırak.
Bir yolda yürüyen değilsin sadece, 

yol, zehir, av ve avcısın sen

ama inanma bunlara sakın, bırak.
Niye sitem ettin kendine,

binlerce yıl önce kuşun biri öttü diye.

Gautama, Buddhalığını yaptı.

Birileri sordu, o cevapladı.

Bilir misin ne zor oldu,

'o adama' öğretmenlik yaptırtmak?

Siddartha 'geriye dönmeyenler'dendi...

"Ne fayda, bu kadar nefret-cehalet varken kim anlar?"...

diye gitti gidiyordu..
Son an, son bir gayret salladı Brahmā Sahampati:

"tek, sadece tek birisi anlarsa, değmez mi?"
çıkmaza girmeyen hayattan çıkamaz,

kendin olmanın basitliğini başaran bilir ki:

o tek ruh sensin.
bir tek sen varsın.

Cansın.

"bütünleşebileceğin"

ya da

"kayıp edebileceğin" bir şey değil.

Sen 'O' olmaya,

insan olmaya bir an tutunamadığında

görüyorsun.

Kendine bakan birine

başkalarının bakışı önem kazanamaz.

Bu bütünlüğün içinde ne kazanç,

ne de kayıp olabilir.

Korkunun anlamsızlığını anlamadan

korku bir kuru yaprak gibi düşmez....

bir ayrılık olmadığını,

olamayacağını sindirdiğinde

çocukluğun saflığında savunmasız bir hayata açılıyorsun.

Hayat bu,

tahtlara da oturtur,

çarmıha da gerdirir,

ama esas soru :

hayatın ötesi hayatı görenleri tekrar inandırabilir mi?
Bir an olsun şüphe yaratıp "Baba, beni niye terk ettin?"

dedirtebilir mi?
Dedirtse de o zaman dediğimize inanır mıyız?
Sakın cevap vermeye kalkma...

sakın.
Sus, bırak bulutlar gelsin, geçsin...

yağmurlarını bırakacaklarsa,

aralanacaklarsa, bırak.
Geriye çekil

ve

en geniş açıdan bak..

bakışları geriye takip et.
sen kim/ne sin?