Tanrıya olan inancın mükemmelliği baltaladığını düşünecek kadar kibirli mi olmalı?
Ve potansiyel olarak mükemmel bireyler, herkesin eşit olduğuna inanarak aldatılırlarsa,
Başkalarının yolları üzerinde patikalarına asla öncelik tanımayacaklar mı?
Tanrıya olan inanç gerçekten zayıflığı ve kendine güvenmemeyi teşvik ediyor mu?
Ahlak eşitlik gerektirirse eşitlik inancı Tanrı'ya inanç gerektirir mi?
Tanrıya olan inanç gerçekten gideceğimiz istikametin ufkunu sınırlıyor mu?
Tanrıya olan inancın ahlaki eşitliği sağlamanın tek yolu olduğunu iddia ediyor birimiz
Ahlaki eşitlik için gerekli, evrensel olarak paylaşılan özelliklerden yoksun muyuz?
İnançsızlar eşit olduğumuza inandıkları sürece Tanrı'ya inanmaya devam ediyorlar!
