Implication

Öldürürsün gölgemi ışığınla, yüzümü örter gece 
Sağır bırakır ruhlar evcilleşen yoksunluğumu
İrademin muzaffer yenilgileriyle uzatır yolu her eksilme
Düğüm tutmaz müptezel ruhum

Kendi masalını yazan hünerli bir masalcıyım
Gerçeğin zuhur ettiği yerin bir kaç beden ötesinde
Nihai suskunluğum olur suç unsuru gözlerin
Düşer başım toprağına, özlerim...

Metempsychosis

Kendi sığınağını yakmış bir gezgin gibi

Hiç bir kavme ait olmadan göçüyordum yaşlı adımlarla

İklimini arayan bir rüzgar kadar eğreti 

Mabedimi örüyordum kehanetlerle

Geçmişi gelecekten daha yakın

Gökkuşağı kadar renkli bir düğüm olmalı kader

yansıması bile muallak bir mirasçı mı olmalı savunmam?

Kalbin zihinden gerçek olduğu ucu açık bırakılmış her yaşam

L'Étranger

Denize sövmüş bir martı edasında aldatır toprağı
Berrak kalır şüphe denizinde boğulan zihni
İzole soluğu ikilemin can evinde
Zaman her gün biraz daha ölü
Çölde bir ağaca dert yanmak kadar haince

Beyaz sakinliği dolaşırken yabancılar arasında
Yaması olmayan yanlış dikilmiş bir hayat sunar -gibi olmayana
Kimsenin hiç bir anını hiç bir anda bulmayacak kadar katil
Sonrası sıcak,
Sadece sıcak.

Poise

Bir duble yalnızlık, mezemiz yasak elma

Kırık bir hikayeye uyanan devrik cümlen olurum

Gözyaşlarımın izlerini kapatmak için düş kuran bir hilebaz

Gösterirdim yüzümü kırılan aynalarda

Bedenimin duyumsadığı en utangaç renk olurdu dudakların

Kırdığım aynalarda yüzümü yeniden gösteren

Sesinin izleri hala kulaklarımda, göz yaşlarını koklardım

Bir sek nostalji, cennetim kolların

Adarız kendimizi uzak sisli ama bize ait olmayana

Kasıtlı işlenmiş en büyük cinayetti ikimizi unutmak

şeffaf sanıklar bağışlar mecburi yoksunluklarımızı

Aralar gök mavi tabutunu, önümüzde gözyaşı görmemiş bir duvar

İntihar eder hovarda turnalar, kaparsın yine kapılarını

Ben dışarıda