HAIK' US I

I

Bazen, edepsiz bir hüzün

Çöküverir

İnsanın geçmişine

II

hayat denen sahne,

suflörler

masum değil

III

ayakkabı kutusuna,

sakladım

tüm göçebeliğimi

IV

limanlar

ispiyonladı beni

fırtınaya

V

ruhumun çekmeceleri

tanrı’nın

müsveddeleriyle dolu

VI

bütünlük bir feryat,

insanı sağırlaştıran

içe açılan pencere

VII

zaman dilimlerinin yanına

acı kahve

huzur verir

VIII

bütün sözcükler

bir an’ı

doldurmaya yetmez